Sa panahon ni San Juan Crisostomo, tungod sa iyang walay lipudlipod nga pagsaway sa mga dautang buhat ug panglupig, gikasilagan siya sa imperadora nga si Eudoxia. Tungod niana, ang bangis nga imperadora nagplano unsang silota nga makapasakit kang San Juan Crisostomo.

"Hinginli siya sa iyang hamogaway nga puloy-anan!" mando ni Eudoxia.

Ang iyang magtatambag miingon. "Ikalipay ni Juan Crisostomo, bisan ang pagpuyo sa usa ka payag, dili kini makapasakit kaniya."

"Kon mao, patya siya sa labing madali!"

Ang magtatambag mitubag, "Ikalipay hinuon kini ni Juan Crisostomo kay mahiusa na siya sa Dios ug sa mga kauban niyang mga santos."

"Kon mao, unsay angay tang i-silot kaniya nga makasakit gayud?"

"Walay lain, Senyora, ibutang ta siya sa dapit diin walay Dios, kay niini mag-antos siya sa tumang kaguol ug kasakit."

"Hai kanang dapita?" sukna ni Eudoxia.
"Mao kanay problema, Senyora, wala ako mahibalo hain kanang dapita!"

Pagtulon-an:
Ang sala maoy bugtong makapahilayo sa Dios gikan kanato. Ang mga mata nagkinahanglan sa kahayag, ang pagkalaya maangkon sa tanom hawa sa tubig, ang atong kalag walay kalipay hawa sa Dios.

"Kon ang Dios dapig kanato kinsa man ang makabatok kanato?" (Roma 8:31).