Usa ka adlaw niana ang bantugang Voltaire midawat sa duha ka inilang higala nga pulos walay pagtuo sa Dios, nga mao sila si D'lembert ug si Condorcet. Hangtud nga sa ilang panagbayloay'g mga hunahuna nahiabot sila sa ilang katarungan nga naganigar kun nagasalikway sa pagka-adunay Dios.

Mitindog si Voltaire ug miingon, "Kadiyot lang mga higala, takpan ko una ang pultahan."
"Ngano man, Voltaire?" pangutana sa usa ka higala.

"Dili ko buot nga makadungog kanato ang akong mga sulogoon sa balay, kay nahadlok ako nga tuokon o hiloan ako nila karong gabii," tubag ni Voltaire. Si Voltaire misulti niini sanglit nakamatikod siya nga kon kuhaon diha sa salabotan sa tawo ang pag-ila nga dunay Dios, ang tawo mawad-an sa kahadlok sa paghimo og bisan unsa nga dautan, bisan ang paghunos sa kinabuhi sa iyang agalon.

Pagtulon-an:
Ang hayop bangis dfiha sa kalasangan , apan labi pang bangis ang tawo kung paphaon gikan sa iyang alimpatakan ang pag-ila nga adunay Dios. Ang pagka bana ug pagkasayud sa tawo nga adunay Dios ug nakakita kaniya bisag asa makapapugong sa tawo paghimo'g dautan. "Igabutang Ko ang Akong kasugoan sa ilang mga hunahuna ug sa ilang mga hunahuna ug sa ilang mga kasingkasing usab igasulat Ko kini; ug Ako mahimo nga ilang Dios ug sila mahimong Akong mga katawhan." (Hebreo 8:10)